جدیدترین روش های درمان سرطان پستان پیشرفته

دکتر استیون روزنبرگ، محقق ارشد، رئیس شاخه جراحی در مرکز تحقیقات سرطان NCI تاکید کرد که «این کاملا آزمایشی است و هنوز توسط سازمان غذا و دارو تایید نشده است.» اما به گفته او، یافته های اولیه «امیدبخش» است.
روزنبرگ گفت:« نتایج همچنین در تضاد با این “دگما” (Dogma )سنتی است که سرطان سینه معمولا پاسخ ایمنی زیادی را ایجاد نمی کند و بنابراین، معمولا مستعد ایمونوتراپی نیست.

ایمونوتراپی چیست؟

ایمونوتراپی به هر درمانی که از دفاع سیستم ایمنی برای مبارزه با یک بیماری استفاده می کند، اطلاق می شود. اشکال مختلفی از ایمونوتراپی سرطان قبلا تایید شده است، اما همه انواع سرطان به خوبی به این داروها پاسخ نمی دهند.
روزنبرگ گفت: ملانوما نمونه بارز سرطانی است که به خوبی پاسخ می دهد. تومور های ملانوما دارای جهش های ژنتیکی زیادی هستند که می تواند واکنش های ایمنی قوی ایجاد کند. و ایمونوتراپی (به ویژه داروهایی به نام بازدارنده های نقطه بازرسی) درمان ملانوم پیشرفته را متحول کرده است.
در مقابل، تومورهای پستان حاوی جهش های نسبتا کمی هستند و تاکنون موفقیت محدودی در درمان سرطان پستان پیشرفته با روش های ایمنی درمانی موجود، داشته است. مهارکننده های نقاط بازرسی برای زنان خاصی با زیرگروه تهاجمی سرطان سینه به نام سه گانه منفی تایید شده اند.

رویکردی که تیم روزنبرگ در حال توسعه دادن آن است، متفاوت است. وی گفت: « ما از سلول های T بیمار به عنوان دارو استفاده می کنیم.»
محققان تاکنون از این رویکرد برای درمان بیماران مبتلا به مالنوم پیشرفته و برخی سرطان های دیگر، از جمله سرطان دستگاه گوارش، استفاده کرده اند.
به طور خاص، درمان متکی بر لنفوسیت های نفوذکننده تومور سلول های T موجود در داخل و اطراف تومور است.

ایده این است که اگر سلول های T واقعا در برابر تومور واکنش نشان دهند، می توان آن ها را تقویت و به عنوان یک سلاح استفاده کرد.

سرطان سینه متاستاتیک

مطالعه حاضر شامل 24 زن مبتلا به سرطان سینه متاستاتیک بود که به درمان های مرسوم پاسخ نمی دادند. متاستاتیک به این معنی است که سرطان آن ها پخش و گسترش یافته است. هر بیمار برای برداشتن یک نمونه تومور تحت عمل جراحی قرار گرفت که محققان برای شناسایی جهش های آن، توالی ژنتیکی آن را تعیین کردند.
سپس سلول های T را از تومور جدا کردند و در آزمایشگاه، واکنش پذیری سلول ها را به جهش های خاص تومور آزمایش کردند. مشخص شد که در اکثر بیماران – 76 – %سلول های T به حداقل یکی از جهش های توموری آن ها واکنش نشان می دهند.
چرا آن سلول های T تومور را از بین نمی برند؟
همانطور که روزنبرگ توضیح داد مشکل این است که تومورها ترفندهایی برای فرار از پاسخ ایمنی دارند. بنابراین آن سلول های T نفوذی تومور به تنهایی کافی نبودند.
تاکتیک ایمونوتراپی به دنبال کمک است. سلول های T واکنش پذیر بیمار در آزمایشگاه تکثیر می شوند تا ارتشی را تشکیل دهند، سپس دوباره به بدن تزریق می شوند تا سلول های تومور را جستجو کرده و نابود کنند.

نتیجه کار آزمایی

از میان زنان در این کارآزمایی، شش نفر توانستند تحت درمان قرار گیرند که شامل چهار دوز مهارکننده نقطه بازرسی کیترودا ( پمبرولیزوماب) نیز بود. قبل از تزریق، برای جلوگیری از غیرفعال شدن سلول های T جدیدالورود، داده شد.
از این شش بیمار، سه نفر شاهد کوچک شدن تومور بودند. یک زن پاسخ کامل داشت و بیش از 3.3 سال بدون سرطان باقی ماند. دو بیمار دیگر پاسخ نسبی داشتند، سپس با پیدا شدن مقداری تومور جدید تحت عمل جراحی قرار گرفتند.
هر دو اکنون به ترتیب 3 و 3.5 سال پس از دریافت ایمونوتراپی، سرطان ندارند. روزنبرگ گفت:« کاری که ما انجام می دهیم این است که یک داروی منحصر به فرد برای هر بیمار ایجاد کنیم.»

این یک مفهوم نوین است

منبع:https://consumer.healthday.com/2-8-immune-based-therapy-shows-promise-against-advanced-breast-cancers-2656545210.html