پسوریازیس؛ نوعی مشکل پوستی است که به شکل التهاب، قرمزی، پوسته پوسته شدن و خارش سطح پوست ظاهر می شود. این نشانه ها معمولا در قسمت زانو ها، آرنج، سر، دست و پا ها نمایان خواهند شد.
براساس آمار های به دست آمده از یک پژوهش، در سال 2013 حدود 7 میلیون نفر در آمریکا مبتلا به پسوریازیس بوده اند.
در حقیقت پسوریازیس، نوعی بیماری خودایمنی بوده که در اثر حمله ی سلول های ایمنی به خود بدن اتفاق می افتد. در این بیماری، سیستم ایمنی بدن به اشتباه، سلول های پوستی تازه تولید شده را به عنوان سلول های مهاجم خارجی شناسایی کرده و به آن ها حمله می کند. این پدیده باعث می شود سلول های جدید پوستی بیش از حد لازم در لایه های عمیق تر تولید شوند. این سلول ها به سطح پوست آمده و سعی می کنند سلول های پوستی قدیمی تر را خارج نمایند. این، همان علتی است که موجب بروز خارش و التهاب پوستی و پسوریازیس می شود.
ژنتیک در این روند، نقش اساسی و مهمی را ایفا می کند. تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید تا درباره ی نقش ژنتیک در ابتلا و همچنین درمان این بیماری اطلاعات بیشتری به دست آورید…
چه ارتباطی بین پسوریازیس و ژنتیک وجود دارد؟
نشانه های پسوریازیس در هر سنی می توانند آشکار شوند. اما معمولا در بازه ی سنی 15 تا 35 سالگی بیشتر از گروه های سنی دیگر شاهد آن هستیم. با این حال هر سال در کودکان زیادی که کمتر از 10 سال سن دارند نیز بیماری پسوریازیس تشخیص داده می شود.
همه ی انسان ها فارغ از داشتن سابقه ی ژنتیکی، ممکن است به پسوریازیس مبتلا شوند. ولی افرادی که دارای سابقه ی خانوادگی هستند، در معرض خطر بیشتری قرار دارند.
اگر یکی از والدین شما سابقه ی ابتلا به پسوریازیس را داشته باشد، شما 10 درصد بیشتر ریسک ابتلا به آن را دارید.
اگر هر دو والد شما مبتلا به پسوریازیس باشند، این احتمال در شما به 50 درصد خواهد رسید.
حدود یک سوم از افراد مبتلا به پسوریازیس، در اثر انتقال ژن ها به آن مبتلا شده اند.
دانشمندانی که روی علل ژنتیکی پسوریازیس کار می کنند، پژوهش خود را بر مبنای این فرض شروع می کنند که این بیماری ناشی از اختلال در سیستم ایمنی است. این پژوهش ها نشان می دهند که تعداد زیادی سلول ایمنی شروع به تولید مولکول های التهابی به نام سیتوکین ها می کند.
پسوریازیس همچنین می تواند در بردارنده ی ژن های “آلل” باشد. آلِل، نسخه ی جهش یافته ی ژن ها است.
تحقیقات قدیمی تر بر این باور بودند که احتمالا وجود یک آلل خاص عامل انتقال بیماری پسوریازیس از طریق ژنتیک است. بعدها در پژوهش های دیگری که انجام شد، فهمیدند ارتباط معناداری بین این ژن و ابتلا به پسوریازیس وجود ندارد. بهرحال هنوز برای رسیدن به نتیجه ی قطعی، نیار به تحقیقات بیشتری داریم.
متخصصین این حوزه توانسته اند با کمک استفاده از تکنیک های پیشرفته تر، حدود 25 رشته ی متفاوت را در ژنوم انسان کشف کنند که احتمالا با انتقال ژنتیکی پسوریازیس مرتبط اند.
در نتیجه، علم ژنتیک در حال حاضر می تواند در بررسی احتمال ابتلا به پسوریازیس در افراد، نقش کمک کننده ای داشته باشد.
سایر عوامل موثر در ابتلا به پسوریازیس
بیشتر افرادی که دچار پسوریازیس هستنند، علائم آن را به صورت دوره ای و نوسان دار تجربه می کنند. برای مثال ممکن است مدتی را به طور موقت بهبود پیدا کرده و در دوره ای دیگر، دچار عود و تشدید علائم شوند.
حدود 30 درصد افراد مبتلا به پسوریازیس دچار التهاب مفاصل هم می شوند. به این عارضه، آرتریت پسوریاتیک گفته می شود.
چند مورد از عوامل محیطی که باعث تشدید و یا عود نشانه های پسوریازیس می شوند، عبارت اند از:
- استرس
- هوای سرد و خشک
- مصرف بعضی از دارو ها
- قطع دارو های کورتیکواستروئیدی( کورتن ها)
گاهی اوقات نیز آسیب یا جراحت در بخشی از پوست، می تواند عاملی برای عود نشانه های پسوریازیس باشد. علاوه بر این، وجود عفونت نیز می تواند باعث تحریک بیماری شود. خصوصا عفونت های حلق و گلو در میان جوانان.
عوارض پسوریازیس
پسوریازیس علاوه بر نشانه های آزاردهنده و سختی که به همراه دارد، زمینه را برای ابتلا به بیماری های دیگری نیز مهیا می کند. نتایج به دست آمده از تحقیقات نشان می دهند 10 درصد زنان مبتلا به پسوریازیس دچار بیماری های التهابی دستگاه گوارش نیز هستند.
بیماری ها و مشکلات عمده ای که افراد مبتلا به پسوریازیس را تهدید می کنند، عبارت اند از:
- سرطان لنفوم
- بیماری های قلبی
- چاقی و اضافه وزن
- دیابت نوع 2
- افسردگی و اقدام به خودکشی
- اعتیاد به الکل
- اعتیاد به مواد مخدر
تاثیر ژن درمانی بر پسوریازیس
اگرچه ژن درمانی در حال حاضر به عنوان یک درمان در دسترس نیست، اما تحقیقات گسترده ای در مورد علت های ژنتیکی پسوریازیس انجام شده اند. در یکی از این اکتشافات امیدوارکننده، محققان یک مورد جهش ژنتیکی کمیاب را پیدا کردند که با پسوریازیس مرتبط است.
این جهش ژنی با عنوان CARD14 معرفی شده است. وقتی فرد در مواجهه با یک عامل تحریک کننده ی خارجی قرار می گیرد، این جهش باعث بروز پسوریازیس پلاکی می شود. پسوریازیس پلاکی، رایج ترین نوع پسوریازیس است.
بنابراین ارتباط معنادار بین پسوریازیس و این جهش کاملا شناسایی شده است.
علاوه بر این، محققان همین پژوهش متوجه جهش CARD14 در دو خانواده پرجمعیت شدند که تعداد زیادی از آنها مبتلا به پسوریازیس و آرتریت پسوریاتیک بودند.
این خلاصه ای از اکتشافات اخیر است که نوید می دهند ممکن است در روزی نه چندان دور، نوعی از ژن درمانی بتواند به افراد مبتلا به پسوریازیس یا آرتریت پسوریاتیک کمک کند.
0 دیدگاه